Όταν κυνηγάς το πέρασμα της συνείδησής σου, σε κάτι πιο αιώνιο..Κάτι που μόνο η παιδική αθωότητα δαμάζει, κατά διαστήματα, όταν συναντά τις νύμφες του ονείρου..Εκείνες τις χάρες του αλλόκοτου μαγικού παιχνιδιού, τις μαγικές βοές της άλλης πλευράς που σαγηνεύουν τα σώματα σε μαγικούς χορούς δημιουργίας..Που σταματούν απότομα όταν πετάς τις μάσκες που ορίζουν το θαυμαστό ταξίδι σου..ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΕΝΑ ΑΙΝΙΓΜΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,Η ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑ ΑΙΝΙΓΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ?..
Εδώ η λογική κάπου χάνει την αυτοκυριαρχία της όταν συμβαίνουν πράγματα, όπου σαν ιοί αυτόνομοι, αναζητούν κάποιον ξενιστή να του αλλάξουν για πάντα χαράζοντας στην μνήμη ερωτήματα που δεν θα έρθουν (ίσως) ποτέ...λένε ότι οι εποχές έχουν την αξία τους..Κάτι ιδιαίτερο, που σαν μούσες οργώνουν το δικό τους χωράφι στην καταχνιά του χρόνου....
Ήταν εκείνο το καλοκαίρι,Ιούλιος,λιοπύρι παντού και ο ιδρώτας να τρέχει άφθονος στο πρόσωπο του Άλκμαν..Δεν ήταν συνηθισμένος να περιμένει αρκετή ώρα για taxi στους δρόμους του Σίδνευ..τον τελευταίο καιρό το κράτος έχει οργανώσει πολύ καλά τις συγκοινωνίες και οι μετακινήσεις από το ένα μέρος στο άλλο γίνονται χωρίς ταλαιπωρία..Όμως,εκείνη η ημέρα είχε κάτι ασυνήθιστο, κάτι το ανεξήγητο που ορίζει την οπτική πραγματικότητα και την αλλάζει κάτα το δοκούν του παρατηρητή..
Είχε αρχίσει να αγανακτεί περιμένοντας αρκετή ώρα και σκέφτηκε να συνεχίσει πεζός, να μην περιμένει άλλο χάνοντας χρόνο..Εκεί που ήταν έτοιμος να φύγει αντικρίζει στο βάθος του δρόμου 3 taxi, αλλά παρόλο που βιαζόταν σαν κάτι να μην τον άφηνε να πάρει τα πρώτα και με μηχανική κίνηση πήρε το τρίτο..Αυτό ήταν και η κίνηση που του χάραξε για πάντα τα θεμέλια της λογικής, όπου σαν αριστοτελικός που ήταν είχε σταθερές απόψεις για τα πράγματα..Η όψη του οδηγού σου έδινε την εντύπωση πως είχε έρθει από κάπου αλλού,επισκέπτης στον σκοτεινό κόσμο του γεμάτος μυστήριο μελαμψός σαν Ασιάτης με απόκοσμο βλέμμα σε αποπροσανατόλιζε ανά πάσα στιγμή..Το παράξενο όμως ήταν η ενδυμασία του..Δεν ήταν προσαρμοσμένη με τα δεδομένα της εποχής..Μάλλινη ζακέτα με μαύρο σακάκι, ήταν μια περίσταση ήταν μια περίσταση για να αρχίσεις να αμφιβάλλεις για πολλά....!!! σταθερά μοτίβο της ανθρώπινης κατάστασης..
Σοκαρισμένος ο Άλκμαν δεν δίστασε να πει τον προορισμό του..Πριν προλάβει να αρθρώσει λέξη ο μυστηριώδης τύπος τον πρόλαβε απαντώντας του ότι τον προορισμό δεν τον γνώριζε παρόλο που ήταν γνώριμη και πολύ γνωστή περιοχή σε όλους τους οδηγούς των taxi..Αυτή την απάντηση θα μπορούσαμε να την βάλουμε στα πλαίσια της λογικής αν σταματούσε εκεί...οι επόμενες κινήσεις του οδηγού ήταν μηχανικές..Με κολλημένα τα χέρια στο τιμόνι απαίτησε από τον Άλκμαν να τον οδηγήσει αυτός στην περιοχή, σιωπηλός(ο οδηγός) μέχρι το τέρμα δεν είπε τίποτα και ούτε γύρισε το κεφάλι έστω να τον κοιτάξει..Ενώ σε όλη τη διαδρομή το o κλιματισμός φυσούσε ιδιαίτερα στο κούτελο του νέου με ιδιαίτερο ψύχος..Όλο το σκηνικό του φάνηκε σαν να ήθελε να ελέγξει τα επίπεδα της μνήμης...Όταν έφθασε στον προορισμό κατέβηκε γρήγορα κρατώντας μόνο τον αριθμό με την υποψία που είχε για κάτι αλλοπρόσαλλο με όλο αυτό το περιστατικό...οι λόγοι θα παραμείνουν άγνωστοι..Όπως άγνωστα και τα μυστήρια των κόσμων..
Το επόμενο σοκ δεν άργησε να έρθει όταν ζήτησε από την υπηρεσία μεταφορών τα στοιχεία του οχήματος..Η απάντηση που πήρε ήταν αρνητική..Ένα ανύπαρκτο όχημα, με έναν ανύπαρκτο οδηγό για την ανθρώπινη διάνοια και τα ερωτήματα θα παραμείνουν να βασανίζουν τη λογική, να στοιχειώνουν την μνήμη για τους λαβύρινθους της ύπαρξης..Για το κοσμικό χάος που τυλίγει το αυτοφώτιστο μυστηριώδες σύμπαν..Ίσως η ανθρωπότητα αν στοχαζόταν περισσότερο σε αυτό, θα άφηνε να σβήσουν οι δική της εγωϊσμοί, εμπνεόμενη από τη φλόγα της εξερεύνησης..Κόσμος..Ένα χαλί στρωμένο αναμνήσεων, προθέσεων, αποκαλύψεων, με αναβάτη τον άνθρωπο να βατεί και να αιθεροβατεί στους αιθέρες όπου οι χρόνοι και οι τόποι έχουν σβηστεί.......
(Αποστολέας Γιώργος ιανουάριος 2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου